من ، در اینجا ، نباید جز قلقلک پیاپی خاطره های شیرین و ارزوهای وسوسه انگیز امیخته با شرم و شوق و نوازش در تو حالتی دیگر ببینم. مرا در اینجا ، بخوان... تو چند سال دیگر با من یا بی من باید دست در اغوش لحظات سرشار از بودن و زندگی کردن ، باشی و زندگی کنی ؛ باشی و زندگی کنی باشی و زندگی کنی اری، باشی و زندگی کنی که دوست داشتن از عشق برتر است و من هرگز خود را تا سطح بلندترین قله های عشق های بلند پایین نخواهم اورد .. . . . . .